jueves, 3 de marzo de 2011

Dispositivos de comunicacion. Redes

  • Redes locais: é un conxunto de ordeadores conectados entre sí coa finalidade de compartir recursos e información. É necesario que todos os ordeadores teñan unha tarxeta de rede. Ademáis, é necesario que todos os ordeadores dispoñam do software adecuado, denominado software de rede. O protoclo máis utilizado nas redes locais era Ethernet, ainda que cada vez é máis frecuente utilizar o protocolo TCP/IP. En unha intranet, cada ordeador identifícase cunha dirección IP.
  • Tipoloxía dunha rede: Unha rede local pode instalarse de varias maneiras distintas:
  1. Rede en anel: Trátase dunha rede cerrada, na que todos os ordeadores están conectados a ela. A información circula nun sentido, polo anel, e cada ordeador analiza se é el o destinatario.É unha rede bastante estable e con unha tasa alta de transferencia de información.
  2. Rede en estrela: Os ordeadores non están unidos directamente entre eles, senón que o fan a través dun dispositivo específico. Trátase dunha rede moi estable, segura e cunha velocidade de trasmisión alta. Utiliza cables do tipo UTP.
  3. Hub: A este dispositivo cheganlle todos os cables da rede, , un por cada ordeador e cada dispositivo, e actúa de ponte entre todos eles; cando un ordenador envía a onformación, o concentrador renvía a todos para que o seu destinatario a tome e o resto a dexeiten.
  4. Switch: Actúa de ponte entre todos os dispositivos da rede, pero ademáis, e capaz de identificar cada ordeador ou dispositivo conectado, polo que non envía a información a todos eles, se non só o destinatario.
  • Cableado dunha rede local: Exísten distintos tipos de cableado para crear unha rede local:
  1. Cableado coaxial: Trátase dun cable que está formado por un fío conductor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. Este cable resulta económico e pode alcanzar velocidades de trasmisión media . Utiliza conectores BNC. Agora está en desuso.
  2. Cableado UTP: Está constituido por catro pares de fíos dentro dunha misma camisa; cada par de fíos está trenzado para evitar a interferencia eléctrica dos outros pares. Este tipo de cable resulta económico e permite alcanzar unha boa velocidade de comunicación, necesita conectores RJ-45.
  3. Cableado de fibra óptica: A fibra óptica transporta  pulsos de luz a través de pequenas fibras  de vidrio, polo que non lle afectan as correntes eléctricas externas. Estos cables constan de dous fíos de fibra de vidrio protexidos por fibras de Kevlar e capas de plástico. Inda co seu coste económico é ato, permite alcanzar velocidades de trasmisión moi elevadas  e a sua lonxitude  pode ser moi extensa; necesitan os conectores ST da fibra óptica.
  • Redes inalámbricas: Nas Wifi (redes inalámbricas) os usuarios conéctanse sen  limitacións  que impón un cable, xa que os seus datos se trasmiten polo aire; de este modo, consíguese gran liverdade de movementos.
               As tecnoloxías que permiten a conexión sen cables ( inalámbricas ) encontranse en continua investigación, e basase tanto en ondas de radio como en microondas para trasmitir a información. A velocidade de trasmisión é baixa e varía según os protocolos utilizados, que van evolucionando ata velocidades algo mais altas; as distanzas que alcanzan tamén van aumentando grazas a sistemas con novos protocolos, como: WIMAX ( Worwilde Interoperability for Microwabe acces ), que permite conexións duns 50 km, con velocidades de ata uns 70 Mbps.
  • Redes externas. Internet: Unha rede externa é un conxunto de ordeadores conectados entre si, a cal ubicación física pode estar en diferentes edificios, localidades e incluso países; a este tipo de rede pertencería internet, inda que, dada a sua amplitude considerase unha rede global.
            En caso de querer conectar un equipo a unha rede externa, e posto que non existe un cableado  como unha rede local, necesitanse outras vías deferentes para a conexión. Entre elas, a máis frecuente sique sendo a utilización de rede telefónica, conexión via satélite, inalámbrica...
  • Redes privadas virtuais: As redes  privadas virtuais VPN ( Virtual Private Network ), son un tipo de redes especiais, posto que utlilizan a infraestructura dunha rede externa.
  • Conexión dunha vía telefónica: 
  1. Módems: Son dispostivos que permiten enviar ou recibir información através dunha liña telefónica convencional, RTC, ( Red Telefónica Conmutada). Como seu nombre indica ( modular y demodular), sua misión consiste en modular.
                   Fai tempo, algúns  módems eran externos, pero agora casi todos son internos. Ademáis xeneralizaronse los módems fax.
    
     2. Tarxeta RSDI: Ademáis das liñas telefónicas convencionais, hay outras determinadas RDSI ( Red Dixital de Servicios Integrados). Ten ventaxas como a velocidade de trasmisión e o feito de que a información viaxa por elas é dixital, non analóxica.
   
       Posto que a información que viaxa en estas liñas é dixital, non é posible utilizar un módem convencional, senón que é necesario utilizar unha tarxeta de comunicación RDSI.

     3. Módems ADSL: A aparición da tecnoloxía ADSL supuxo unha revolución  en canto a conexión a internet. Permite o  uso dun fío de cobre dunha liña telefónica.
   
 As liñas ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) permite transferir datos a altas velocidades  de recepción que a envio.

A evolución de ADSL truxo consido novas versións mexoradas de esta tecnoloxía, como ADSL2 e a ADSL2+. Gracias a elas, algúns operadores telefónicos ofrecen os ses

1 comentario:

  1. I am doing research for my university thesis, thanks for your great points, now I am acting on a sudden impulse.

    cheap cialis

    ResponderEliminar