EXAMEN GIMP

Máscaras

                                                             hipopotamos

 

                                                                    rosa

Dispositivos de comunicacion. Redes

• Redes locais: é un conxunto de ordeadores conectados entre sí coa finalidade de compartir recursos e información. É necesario que todos os ordeadores teñan unha tarxeta de rede. Ademáis, é necesario que todos os ordeadores dispoñam do software adecuado, denominado software de rede. O protoclo máis utilizado nas redes locais era Ethernet, ainda que cada vez é máis frecuente utilizar o protocolo TCP/IP. En unha intranet, cada ordeador identifícase cunha dirección IP.
• Tipoloxía dunha rede: Unha rede local pode instalarse de varias maneiras distintas:

1. Rede en anel: Trátase dunha rede cerrada, na que todos os ordeadores están conectados a ela. A información circula nun sentido, polo anel, e cada ordeador analiza se é el o destinatario.É unha rede bastante estable e con unha tasa alta de transferencia de información.
2. Rede en estrela: Os ordeadores non están unidos directamente entre eles, senón que o fan a través dun dispositivo específico. Trátase dunha rede moi estable, segura e cunha velocidade de trasmisión alta. Utiliza cables do tipo UTP.
3. Hub: A este dispositivo cheganlle todos os cables da rede, , un por cada ordeador e cada dispositivo, e actúa de ponte entre todos eles; cando un ordenador envía a onformación, o concentrador renvía a todos para que o seu destinatario a tome e o resto a dexeiten.
4. Switch: Actúa de ponte entre todos os dispositivos da rede, pero ademáis, e capaz de identificar cada ordeador ou dispositivo conectado, polo que non envía a información a todos eles, se non só o destinatario.

• Cableado dunha rede local: Exísten distintos tipos de cableado para crear unha rede local:

1. Cableado coaxial: Trátase dun cable que está formado por un fío conductor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. Este cable resulta económico e pode alcanzar velocidades de trasmisión media . Utiliza conectores BNC. Agora está en desuso.
2. Cableado UTP: Está constituido por catro pares de fíos dentro dunha misma camisa; cada par de fíos está trenzado para evitar a interferencia eléctrica dos outros pares. Este tipo de cable resulta económico e permite alcanzar unha boa velocidade de comunicación, necesita conectores RJ-45.
3. Cableado de fibra óptica: A fibra óptica transporta  pulsos de luz a través de pequenas fibras  de vidrio, polo que non lle afectan as correntes eléctricas externas. Estos cables constan de dous fíos de fibra de vidrio protexidos por fibras de Kevlar e capas de plástico. Inda co seu coste económico é ato, permite alcanzar velocidades de trasmisión moi elevadas  e a sua lonxitude  pode ser moi extensa; necesitan os conectores ST da fibra óptica.

• Redes inalámbricas: Nas Wifi (redes inalámbricas) os usuarios conéctanse sen  limitacións  que impón un cable, xa que os seus datos se trasmiten polo aire; de este modo, consíguese gran liverdade de movementos.

               As tecnoloxías que permiten a conexión sen cables ( inalámbricas ) encontranse en continua investigación, e basase tanto en ondas de radio como en microondas para trasmitir a información. A velocidade de trasmisión é baixa e varía según os protocolos utilizados, que van evolucionando ata velocidades algo mais altas; as distanzas que alcanzan tamén van aumentando grazas a sistemas con novos protocolos, como: WIMAX ( Worwilde Interoperability for Microwabe acces ), que permite conexións duns 50 km, con velocidades de ata uns 70 Mbps.

• Redes externas. Internet: Unha rede externa é un conxunto de ordeadores conectados entre si, a cal ubicación física pode estar en diferentes edificios, localidades e incluso países; a este tipo de rede pertencería internet, inda que, dada a sua amplitude considerase unha rede global.

            En caso de querer conectar un equipo a unha rede externa, e posto que non existe un cableado  como unha rede local, necesitanse outras vías deferentes para a conexión. Entre elas, a máis frecuente sique sendo a utilización de rede telefónica, conexión via satélite, inalámbrica...

• Redes privadas virtuais: As redes  privadas virtuais VPN ( Virtual Private Network ), son un tipo de redes especiais, posto que utlilizan a infraestructura dunha rede externa.
• Conexión dunha vía telefónica: 

1. Módems: Son dispostivos que permiten enviar ou recibir información através dunha liña telefónica convencional, RTC, ( Red Telefónica Conmutada). Como seu nombre indica ( modular y demodular), sua misión consiste en modular.

                   Fai tempo, algúns  módems eran externos, pero agora casi todos son internos. Ademáis xeneralizaronse los módems fax.

    

     2. Tarxeta RSDI: Ademáis das liñas telefónicas convencionais, hay outras determinadas RDSI ( Red Dixital de Servicios Integrados). Ten ventaxas como a velocidade de trasmisión e o feito de que a información viaxa por elas é dixital, non analóxica.

   

       Posto que a información que viaxa en estas liñas é dixital, non é posible utilizar un módem convencional, senón que é necesario utilizar unha tarxeta de comunicación RDSI.

     3. Módems ADSL: A aparición da tecnoloxía ADSL supuxo unha revolución  en canto a conexión a internet. Permite o  uso dun fío de cobre dunha liña telefónica.

   

 As liñas ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) permite transferir datos a altas velocidades  de recepción que a envio.

A evolución de ADSL truxo consido novas versións mexoradas de esta tecnoloxía, como ADSL2 e a ADSL2+. Gracias a elas, algúns operadores telefónicos ofrecen os ses

Dispositivos de almacenamento

• Discos magnéticos: Gardan a información en superficies (discos) de natureza magnética. O disco flexible, estaba provisto dunha lámina protexida por unha carcasa de plástico. Os mais utilzados son os discos 3 1/3.
  Hoxe dia, o representante magnético mais importante é o disco duro. Están formados por un conxunto de discos amoreados cun eixe común. A información almacénase en cada unha das superficies magnéticas dun disco. Dependendo da tecnologia utilizada para a transferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos;IDE, ATA, DMA, DMA-66, etz.
  
  

• Discos ópticos: Os dicos ópticos almacenan moita información, de distinta natureza. Provocaron unha revelacion no almacenamento. Utilizan tecnoloxía óptica (láser).

• CD-ROM: Contén información que só pode ser leida, polo que se utiliza para almacenar información que non teña que ser modificada. A información dun CD-ROM está almacenada unha soa cara. A superficie dun CD-ROM, alterna zonas lisas e marcasquerespresentan aos díxitos binarios ( 1 e 0 ). O ordenador debe dedispoñer dunha unidade lectora de CD-ROM.
• CD gravables e regrabables: permiten gravar en discos virxes, a información desexada de forma permanente. Aos discosregrabablesdenomínaselles coloquialmente discos WORN eidentifícaselles mediante ás siglas CD R.
• DVD-ROM: Os discos DVD son semellantes os CD-ROM, pero a súa capacidade é moitisimo mayor. A tenoloxía utiizada nestes discos é análoga di CD-ROM, o seu láser é distinto. Isto fai que unha misma unidade non se poida utilizar para ler varios tipos.
• DVD grabables e regrabables: existen varios formatos no mercado:

- DVD-R: discos que permiten unha soa gravación.
- DVD-RW:discos que permite ser gravado varias veces.

- DVD+R: discos de un só uso.

- DVD+RW: discos regrabables similares os DVD-RW.

• HD DVD e Blue-Ray: Son parecidos os seus precedesores, pero con mayor capacidade.

 0 límite de capacidade nas tarxetas de formato SD/MMC está xa en 128 GB, tendo a vantaxe de ser regrabables polo menos durante 5 anos.
Unha capa de disco Blu-ray pode conter ao redor de 25 GB ou preto de 6 horas de vídeo de alta definición máis audio.
A asociación do Blu-ray disc creo un grupo de traballo composto por executivos da industria do cine, os xerentes electrónicos e os sectores IT para axudar a definir as normas para facer fitas en 3D e a televisión 3D no contido dun Blu-ray disc.

• Discos magneto-ópticos: Utilizan unha tecnoloxía mixta: magnética e óptica. Pertmiten almacear unha gran  cantidade de información mediante a técnica óptica. A sua superficie está constituida por unha aleación de metal cristalino sobre aluminio.  A lectura de información realizase do mesmo modo que un disco óptico.
• Dispositivos de un memoria Flash: Cada vez son mais os dispositivos de almacenamento que utilizan esta tecnoloxía. Algúns deles son: Compact Flash, Memory stick, Pendrive... Nos dispositivos informáticos adoitan conectarse a un porto USB. LAscaracteristica mais salientes destes dispositivos son o seu reducido tamaño e a non necesidade dunha pila ou dunha batería.
• Funcionamento da memoria flash: Está constituida por celas nas que se garda a información que se quere almacenar. Cada cela é como un trasmisor convencional, pero cunha porta adicional que é a encargada da carga de información. A memoria flash non é unha memoria RAM.O borrado de información  realizase con un suministro elevado de corrente eléctrica, polo que resulta un proceso lento.

esamen TEMA 5

esamen tratamento de textos.

Tema 2: Hardware

• Dispositivos de entrada.
• Rato: este dispositivo permite trasmitir información ao ordenador de dous modos: desprazándoo por unha superficie para provocar o movemento do seu indicador na pantalla, e pulsando os seus botóns para realizar certas accións en funcion de onde estea colocado ou indicador.

• Teclado:é o modo mais frecuente de trasmitir información no ordenador. Hai gran variedade de teclados, coa posibilidade de conectalos a distintos portos e incluso con trasmisión de datos por infavermellos.
• Lector de código de barras: os códigos de barras son un conxunto de liñas veticais de cor negro que teñen distintos grosores. Soense utilizar en supermercados, tendas... para identificar os productos. Un lector de codigo de barras é un dispositivo capaz de ler e inerpretar dita secuencia de barras, permitindo ó PC identificar o producto.
• Escaner: é un dispositivo que permite introducir informacion dende documentos en papel: imaxes, debuxos... e, incluso caracteres, inda que para iso necesitan un sistema especial.
• Joystick: o principal campo de aplicación para este dispositivo son os xogos: introducense no PC os movementos efectuados sobre a palanca e algunhas ordes mediante a pulsación dun botón.
• Tabletas dixitalizadoras: estes taboleiros utilizanse para realizar debuxos e gráficos con gran precisión.
• Lectores de banda magnéticas: son dispositivos capazes de ler información gravada en dita banda.
• Pantallas táctiles: ofrecen, ademáis de mostrar a información, a posibilidade de introducir a información con solo situar un dedo sobre a superficie.
• Tablet PC: constituen a última evolucióndos portátiles ou PDA, con tamaños intermedios entre ambo; soen ter unha pantalla de 10 " que serve para introducir datos( de maneira semellante a unha PDA).
• Cámaras dixitais:as cámaras dixitais fotográficas cuxas imaxes dixitais poden descargarse ó PC para ser manipuladas e as camaras dixitais ó PC para que sexan editadas, poden ser utilizadas para trasmitir imaxes en tempo real.
• Micrófono: Este dispositivo pode utilizarse como un de entrada sempre e cando se despoña dunha tarxeta de son no PC. Tamén permite, co softwre específico de recoñecemento de voz, dictar o contido dun documento ou dar ordes ó PC.

• Dispositivos de saída.
• Monitore convencionais( CRT ): o seu funcionamento basease na utilización dun tubo de raios catódicos que envía, dende o fondo hacia a pantalla, unha corrente de electróns que o colisionar cunha superficie de material fosforescente situada na parte interior da pantalla, a ilumina, formándose as imaxes, as cales están constituidas por píxeles.
• Pantallas de cristal líquido (LCD): estes monitores utilizan celdas de cristal líquido que se polarizan e permiten   o paso de determinados rayos, que compoñen a imaxe no monitor.
• Pantallas planas (TFT) :están constituídas por unha matriz de millóns de puntos; cada punto é un transitor que actua de forma independente, coa súa cor, brillo, ton, etc, e o conxunto de todos eles forman unha imaxe de alta calidade.
• Monitores de plasma: trátase tamén de monitores planos, habitualmente de grandes dimensións, baseados na utilización dun gas (plasma) que, en cada un dos puntos (pixeis) da pantalla, adquire a cor, o brillo, etc... necesarios para confirmar a imaxe.
• IMPRESORAS: permiten obter a información imprimida en distintos soportes físicos: papel, trabsparencia,etc...

A calidade dunha impresora mídese en ppp (puntos por polgada) oudpi ( dots per inch)
A velocidade mídese en cps (carácter por segundo), ou o mais frecuente, en ppm (paxinas por minuto).As impresoras clasifícanse en:

1. Impresoras de margarida ou matricales: estas impresoras baseaban a impresion no golpeo sobre unha fita impregnada de tinta que marcaba no papel a información.
2. Impresoras térmicas: basean o seu funcionamento na tinguidura de papel mediante un proceso térmico. Empréganse abrigo para imprimir tíckets.
3. Impresoras láser:_ utilizan unha tecnoloxa similar á das fotocopiadoras. Son bastante rápidas e fiables.
4. Impresora de chorro de tinta: son as mais utilizadas. Trátase de impresoras de cor que obtén a impresión através da inyeccion de tinta líquida através de cabezais.

• Plotter: trátase dun dispositivo que se utiliza nas aplicacións de deseño asistido por ordenador, xa que permiten imprimir planos, debuxos técnicos, mapas, deseños industriais... cunha excelente calidade.

Esta constituído por un brazo robótico. O plotter tambien pode utilizar papeis de grandes dimensións.

• Microfilme COM (Computer Output in microfilme): Esta técnica utilízase habitualmente en bancos e bibliotecas, xa que permite almacenar información nun espazo mui reducido.
  As páxinas de información son fotografadas mediante unha cámara especial. Para poder ler a información dunha ficha necesitase un lector de microfichas.
• 1 texto con ligazón a unha páxina web que trate do tema. 

• Frecuencia e resolución de monitor.

1. Unha caracteristica importante dun monitor é a súa frecuencia (Hz), que indica o número de veces que mostra as imaxes nun segundo; un valor baixo de frecuencia supoñerá que a imaxe vibre e que a vista teña que esforzarse máis do habitual (cansazo visual).
2. A resolución dun monitor depende do número de puntos (pixeis), que se obtén como produto do número de pixeis de cada unha delas (columnas); ademais, o número de cores tamén inflúe na calidade da imaxe. Os dous parámetros anteriores obrigan a que tanto a tarxeta de video coma o monitor sexan compatibles porque, pola contra, a imaxe non se vería ou sairía deforme.

Video facendo ligazón sobre o tema

• 1 vídeo sobre o tema (facendo ligazón dende YouTube).

TEMA 5: tratamento de textos

Tema 5: Tratamento de textos

Nunha entrada do teu blogue fai unha lista cos arquivos correspondentes as actividades do tema5 (feitas con Open Office Writer, exportadas a PDF). En cada punto da lista debe ir unha ligazón a un arquivo PDF en Google Sites.

Lembra que todos os arquivos deben estar escritos en lingua galega. Podes empregar un tradutor on line, como por exemplo: TRADUTOR DA XUNTA.

• XORNAL.PDF (fig21 páx115).
• HORARIO.PDF (fig30 páx 117).
• PARLAMENTO.PDF (fig31 páx118).
• APUNTES.PDF (fig 35 páx 120).
• ECUACION.PDF (fig 43 páx 122).
• ROBOTICA.PDF (act 8 páx 126 : o texto necesario está aquí).
• EXAME.PDF (act 10 páx 126).